۱۳۸۸ بهمن ۲۵, یکشنبه

یک درخواست از مدیریت بالاترین. در صورت امکان در بخش بهترین لینکها موضوعات مختلف را از هم تفکیک کنید

یک درخواست از مدیریت بالاترین. در صورت امکان در بخش بهترین لینکها موضوعات مختلف را از هم تفکیک کنید. مخصوصا در بخش "بهترین لینکها در دو ساعت گذشته" . این درخواست به دلیل اختلاف امتیازهای موضوعات مختلف برای داغ شدن است. به هر حال یک لینک ورزشی یا اقتصادی کمتر در این بخش قرار می گیرند. این اقدام سبب می شود تا لینکها راحت تر مورد بازدید خواندگان قرار گیرند

کروبی:الویت های ما آزادی بی قید و شرط تعداد زیاد زندانیان سیاسی و برگزاری انتخابات آزاد بدون نظارت استصوابی شورای نگهبان است

مهدی کروبی همیشه آدم رو راستی بوده است. با آغاز طلبگی در شهر مقدس قم اوبه سرعت بدل شد به یکی از مریدان آیت الله خمینی، واعظ پرجاذبه، که بعدها پایه گذار انقلاب اسلامی شد. در اواخر دهه هفتاد میلادی به جرم دعوت هم میهنانش به انقلاب او دوره های طولانی مدتی را در زندان شاه گذراند. هم بندهای سابق او از ایستادگی هایش برای دفاع از حقوق دیگر زندانیان در مقابل گردن کلفتها و نگهبانان بی رحم زندان تعریف کرده اند.حتی وقتی که در دوران محمد خاتمی رییس جمهور اصلاح طلب، او به ریاست مجلس رسید از سکوت سرباززد و به طور علنی سازمان قدرتمند سپاه پاسداران را متهم به تشکیل امپراطوری عظیم قاچاق کرد. حالا در سن هفتاد و سه سالگی او می گوید که انقلاب اسلامی خمینی به دلیل زیرپا گذاشتن دمکراسی توسط حاکمیت از خط خارج شده است و مسئولان حکومتی را متهم به اعمال شکنجه و تجاوز به زندانیان سیاسی می کند. او از طریق فرزندش محمد تقی کروبی به سئوالات ارسالی ساندی تلگراف پاسخ داده است.

ساندی تلگراف: ماه گذشته شخصی به سوی شما شلیک کرد و هفته پیش هم به شما حمله شد. آیا شما هنوز درمعرض خطر هستید؟

مهدی کروبی : بله. من هفتاد و سه سال دارم. به عنوان یک روحانی و دوست نزدیک مرحوم آیت الله خمینی وظیفه قانونی، ملی و مذهبی خودم می دانم که برای مردممان کاری بکنم. از وقتی بیست و پنج ساله بودم در کنار آیت الله خمینی در انقلاب شرکت داشتم. از آن موقع تا به حال من آنچه را که لازم بوده فارغ از خطریا هزینه ای که برایم داشته انجام داده ام.

ساندی تلگراف: با توجه به اینکه هفته گذشته نیروهای امنیتی تظاهرات شما را سرکوب کردند استراتژی جدید مخالفان چه خواهد بود؟

مهدی کروبی : درحال حاضرتجمع رسمی که از مردم بخواهیم در آن شرکت کنند نداریم. ما طبق اصل بیست و هفت قانون اساسی تقاضای برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز برای نشان دادن حمایت مردم از جنبش را خواهیم کرد.

اگربه ما اجازه برگزاری ندهند ناچار می شویم که به روش های دیگری متوسل شویم تا مردم را از جنبش مسالمت آمیز آگاه کنیم و آن را به سراسر کشور گسترش دهیم.

ما می خواهیم خواسته های صلح جویانه ما را درچارچوب قانون اساسی نگه داریم. اما نمی خواهیم که مردم برای این کار هزینه بالایی بپردازند.

درحال حاضر دولت تحمل کمتری نشان می دهد و سعی بر استفاده از خشونت در برابر مردم دارد. بسیاری از جوانان در زندان هستند و حکم های غیر قابل قبولی دریافت کرده اند. هرگز نمی توان از حق مردم گذشت. اما باید راه مناسبی برای احقاق حقوق مردم بیابیم و انقلاب را به مسیر اصلیش بازگردانیم بدون اینکه اجازه دهیم آنها جمهوری اسلامی را از اهداف اصلیش منحرف کنند و بدون تحمیل هزینه بالایی به مردم.

ما به زودی در باره برنامه های آینده با مردم صحبت خواهیم کرد. آقای موسوی و من به زودی باهم جلسه ای خواهیم داشت که پس از آن استراتژی و راهکار را به اطلاع مردم خواهیم رساند. این جلسه ممکن است در همین هفته برگزاد شود. ا

الویت های ما آزادی بی قید و شرط تعداد زیاد زندانیان سیاسی و برگزاری انتخابات آزاد بدون نظارت استصوابی شورای نگهبان است. و آخرین خواسته مان بوجود آوردن فضای مناسبی برای آزادی مطبوعات و به رسمیت شناختن حق انتقاد است. فضای فعلی که تحت تسلط وحشت و نظارت پلیسی است باید از بین برود و موقعیتی بوجود بیاید که همه مردم بتوانند گرد هم بیایند و عقیده خود را نسبت به آینده حکومت ابراز کنند. انتخاب حق مردم است. در دیدگاه امام خمینی رای مردم مهمترین چیز بود.

ساندی تلگراف: آخرین باری که با رهبر ملاقات کردید چه زمانی بود و راجع به چه مسائلی صحبت کردید؟

مهدی کروبی : آخرین دیدار با رهبر قبل از انتخابات خرداد ماه بود. ما در باره مشکلات داخلی دولت و سیاست خارجی صحبت کردیم. من از سیاست خارجی آقای احمدی نژاد و اثر آن بر امنیت و منافع ملی انتقاد کردم. و همینطور نظر ایشان درمورد انتخابات را جویا شدم و ایشان گفتند: "از نظر من تفاوتی بین کاندیداها وجود ندارد."

ساندی تلگراف: آیا شما باور دارید که محمود احمدی نژاد رییس جمهور قانونی ایران است؟

مهدی کروبی: بین مشروعیت و حقیقت تفاوت هست. واقعیت این است که او رییس قوه مجریه است. اما به نظر من دولتهای مشروع باید توسط مشارکت گسترده مردم در انتخاباتی آزاد و عادلانه منصوب شوند. قانون اساسی ما هم بر این نکته تاکید دارد. ما اورا به عنوان رییس دولت که کنترل همه چیز از بودجه گرفته تا سیاست داخلی و خارجی را به عهده دارد می شناسیم. او باید در برابر وظیفه خود پاسخگو باشد.

اما مشکل ما با مشروعیت او همچنان به قوت خود باقی است. برای برپایی تظاهرات آرام ما باید از دولت مجوز بگیریم. آنها را فقط قدرت حاکم می دانیم نه دولت مشروع.

ساندی تلگراف: آیا شما و دیگر رهبرمخالفان، میرحسین موسوی، در باره امکان مذاکره و به توافق رسیدن با آقای احمدی نژاد تبادل نظر کرده اید؟

مهدی کروبی : فعلا داریم روی این مسئله کار می کنیم. اما عدم احترام و به رسمیت شناختن حقوق مردم مشکلات بسیاری را در داخل ایران بوجود آورده است. ما کسی را برای مذاکره با آقای احمدی نژاد منصوب نکرده ایم، اما مهمترین موضوع احترام و درک حقوق و خواسته های ملت است.

ساندی تلگراف: چرا ماموران امنیتی به تظاهر کنندگان آرام حمله کرده اند؟

مهدی کروبی : زندگی سیاسی برخی ازجمله بعضی افراد نظامی به بحران وابسته است. آنها حقوق مردم را انکار می کنند و سعی در تسلط به فضای سیاسی و اقتصادی مملکت دارند. آنها حتی حقوق ما برطبق قانون اساسی را انکار می کنند. در چنین شرایطی قصد ایجاد بحران و نگه داشتن مملکت در شرایط بحرانی را دارند. به همین دلیل آنها نمی خواهند که مردم به طور صلح آمیز و در یک فضای آرام به دنبال احقاق حق خود باشند.

ساندی تلگراف: آیا شما خبری از اعضای ارشد اصلاح طلبان که هنوز در زندان هستند دارید؟

مهدی کروبی : بسیاری از سیاستمداران اصلاح طلب و نمایندگان سابق مجلس هنوز در زندان هستند. امیدواریم که به زودی آزاد شوند. بسیاری از اصلاح طلبان ترجیح می دهند که سکوت کنند چون اگر حرفی بزنند باید به زندان بروند.

ساندی تلگراف: شما گفته اید که روحانیون عالی رتبه نگران اوضاع هستند. آنها چه اقدامی خواهند کرد؟

مهدی کروبی : حقیقت دارد که علمای عظام نگران اوضاع هستند. آنها نگران حکومت و آینده جمهوری اسلامی ایران هستند. ایران الان دارای حکومت اسلامی براساس هردو ایدئولوژی جمهوریت و اسلامیت است. آنها نمی خواهند که خدشه ای به اعتقاد مردم به اسلام وارد شود. مرحوم آیت الله خمینی گفته است که اگر به حکومت آسیب برسد این ضربه مستقیمی است به دیدگاه مردم نسبت به اسلام.

کسانی که در قم هستند نگران آینده حکومت، اقتدار آن و سلامت معنوی اسلام نزد نسل جوان هستند. به نظر بسیاری از علما تضادی بین اسلام و حقوق بشر وجود ندارد. اما به خاطر رفتار حکومت بسیاری از مردم حالا فکر می کنند که این تضاد وجود دارد و امکان ندارد که با قوانین اسلامی بتوان هردو اینها را داشت.

دیروز کهریزک، امروز مسجد ، فردا هم لابد علنن در خیایانهای شهر

دیروز کهریزک، امروز مسجد ، فردا هم لابد علنن در خیایانهای شهر. اینها کیستند که امروز بر جغرافیای ما و بر سرنوشت ما و بر تاریخ ما و بر همه چیز ما حاکم شدند. چه جماعتی از این جماعت بی شرم تر و پلید تر در تاریخ می توان یافت که به خود جرأت چنین رفتارهایی را می دهند. کجای تاریخ نظیر چنین افرادی را سراغ دارد و کدام برگ از تاریخ چنین جنایتی از حکومتی را ثبت کرده است. ایران ما که زمانی کوروش کبیر بر آن حکم می راند چرا دچار چنین مصیبتی شده است. ایمان دارم که ایرانی واقعی دیگر نخواهد گذاشت چنین کسان ناکسی بر کشورش حاکم بماند. با امید پیروزی جنبش سبز

۱۳۸۸ بهمن ۲۳, جمعه

ما همان جمعیت ۲۵ خردادیم و حتی بش از آن. ما نه کمتر شده ایم و نه قافیه را باخته ایم

ما همان جمعیت ۲۵ خردادیم و حتی بش از آن. ما نه کمتر شده ایم و نه قافیه را باخته ایم. ما همانیم که ۲۲ خرداد آمدیم و ۲۵ خرداد گفتیم که هستیم و در حماسه های بعد از آن قدرتمان را به رخ حکومت کشیدیم. ما سبزیم و سبز بودنمان دلیل بودنمان است. هستیم و خواهیم ماند و پیروزی را با چشمانمان خواهیم دید. نباید عجله کنیم. نباید قافیه را ببازیم و نباید تصور کنیم که دشمن خواب و است و ما بیداریم. روز ۲۲ بهمن هم بودیم اما اراده مقابله نکردیم و خموش ایستادیم و تنها تماشاگر بودیم. تسلیم اراده حاکمیت شده بودیم البته ناخواسته. باورمان این بود که بیشماریم و همین باور سبب شد تا راهبردی نادرست را برگزینیم. اشتباه اسب تروا و طوفان سبز در میدان آزادی. در طول مسیر صادقیه تا آزادی نظاره گر چهره هایی بودم که منتظر جرقه ای بودند. چشم انتظار نمادی سبز و یا فریادی از جنس سبز. اما نه در خود اراده به فریاد زدن و یا بیرون آوردن نمادشان کردند و نه کسی را دیدند که چنین اراده ای کند. چهره هایی را دیدم که وقتی پرسیدم کروبی آمده است؟ مضطربانه پاسخ گفتند که نمی دانم و از من گریختند که مبادا من بسیجی و یا نیروی امنیتی باشم. شاید هم حق داشتند. جو حاکم آنقدر امنیتی بود که اعتماد به دیگری سخت بود. به هر روی باید بپذیریم که نه با خشونت و با ترس می توان به نتیجه رسید. بلکه اراده به تغییر اعتماد به نفس می خواهد و شهامت ابراز وجود. همان حرکتی که ۲۵ خرداد انجام دادیم. نباید تنها به اهرمهایی که در اختیار داریم اکتفا کنیم. فضای مجازی موثر است اما بدانیم که بخش گسترده ای از مردم از دریافت اخبار واقعی محرومند. باید از ابزار های دیگر نظیر اطلاعیه های مکتوب بهره ببریم. مطمئن باشیم که این اقدام موثر است. باید با چشم باز مبارزه کنیم نه احساساتی. نماد سبز تنها مخصوص روزهای راهپیمایی نیست. پیاده روی سبز، کوهپیمایی سبز، دوچرخه سواری سبز و... به حضور سبزها و جاری بودنشان کمک ویژه ای می کند. نباید محدود به تظاهراتها شویم. این نیز اشتباه است که منتظر ۴شنبه سوری بمانیم. تا ۴شنبه سوری ۱ ماه و نیم زمان داریم که نباید بسوزد که اگر بسوزد ۴شنبه سوری نیز این ماییم که نتیجه ای عایدمان نمی شود. حکومت کودتا با تمام توان تلاش می کند که سبز را آشوبگر بخواند و ما در کنار آن تلاشی برای رد این ادعا نمی کنیم. توقف در فضای مجازی از واقعیتها دورمان می کند. پیشنهاد می کنم در هفته یک روز را به عنوان روز سبز بنامیم. این اقدام سبب می شود که همیشه با هم باشیم. پیاده روی کنیم. پیشنهاد می کنم یک روز هفته با نماد سبز به خیابان بیاییم. مثلا ۳ شنبه. جمعه ها با نماد سبز کوهنوردی کنیم. به تدریج اقدامات موثر را سازماندهی کنیم. نباید بترسیم. بایستیم و بدون خشونت و ترس مبارزه کنیم تا پیروزی جنبش. به امید آن روز

۱۳۸۸ بهمن ۱۵, پنجشنبه

بدون شعار + بدون علامت + بدون هر اقدام محرک = رسیدن به آزادی

بدون شعار + بدون علامت + بدون هر اقدام محرک = رسیدن به آزادی
به محض شروع سخنرانی احمدی نژاد: 1 . الله اکبر های مداوم - 2. یا حسین میرحسین - 3 . درود بر کروبی سلام بر موسوی 4 . مرگ بر دیکتاتور و سایر شعارهایی که باید سرداد
این یک پیشنهاده